Super Singer - 4 Final - Thinakural

Super singes 4 Final

Thinakural - Writer Kuru Aravinthan

இன்னும் கொஞ்சம் நேரம் - Innum Konjam Neram

பிடித்த பாடல் வரிகள்:

இன்னும் கொஞ்சம் நேரம் இருந்தா தான் என்ன
ஏன் அவசரம் என்ன அவசரம் நில்லு பெண்ணே
இன்னும் கொஞ்சம் நேரம் இருந்தா தான் என்ன
ஏன் அவசரம் என்ன அவசரம் நில்லு பெண்ணே



இன்னும் கொஞ்சம் நேரம் இருந்தா தான் என்ன
ஏன் அவசரம் என்ன அவசரம் நில்லு பெண்ணே
இன்னும் பேச கூட தொடங்கலையே
நெஞ்சமும் கொஞ்சமும் நெறயலையே
இப்போ என்ன விட்டு போகதே என்ன விட்டு போகதே
இன்னும் பேச கூட தொடங்கலையே
நெஞ்சமும் கொஞ்சமும் நெறயலையே
இப்போ மழை போல நீ வந்தால் கடல் போல நான் இருப்பேன்

இன்னும் கொஞ்சம் நேரம் இருந்தா தான் என்ன
ஏன் அவசரம் என்ன அவசரம் நில்லு பெண்ணே

இதுவரைக்கும் தனியாக என் மனசை
அலையவிட்ட அலையவிட்ட அலையவிட்டாயே
எதிர்பாரா நேரத்துல இதயத்துல
வலையவிட்டு வலையவிட்டு வலையவிட்டாயே
நீ வந்து வந்து போயேன் அந்த அலைகளை போல
வந்தா உன் கையுல மாட்டிக்குவேன் வளையலை போல
உன் கண்ணுக்கேத்த அழகு இரு காத்திருடா கொஞ்சம்
உன்ன இப்படியே சேர்ந்தாலும் தித்திக்குமே நெஞ்சம்

இன்னும் கொஞ்சம் காலம் பொருத்தா தான் என்ன
ஏன் அவசரம் என்ன அவசரம் சொல்லு கண்ணே
இன்னும் கொஞ்சம் காலம் பொருத்தா தான் என்ன
ஏன் அவசரம் என்ன அவசரம் சொல்லு கண்ணே

கடல் மாதா ஆடையாக உயிரோடு
உனக்காக காத்திருப்பேன் காத்திருப்பேன்
என் கண்ணு ரெண்டும் மயங்குதே மயங்குதே
உன்னிடம் சொல்லவே தயங்குதே
இந்த உப்பு காத்து இனிக்குது
உன்னையும் என்னையும் இழுக்குதே
உன்னை இழுக்க என்னை இழுக்க
என் மனசு நெறையுமே
இந்த மீன் உடம்பு வாசன
என்ன நீ தொட்டதும் மணக்குதே
இந்த இரவெல்லாம் நீ பேசி தலையாட்டி நான் ரசிப்பேன்

இன்னும் கொஞ்சம் நேரம் இருந்தா தான் என்ன
ஏன் அவசரம் என்ன அவசரம் நில்லு பெண்ணே
இன்னும் கொஞ்சம் நேரம் இருந்தா தான் என்ன
ஏன் அவசரம் என்ன அவசரம் நில்லு பெண்ணே

நீ என் கண்ணு போல இருக்கணும்
என் புள்ளைக்கு தகப்பன் ஆகணும்
அந்த அலையோரம் நம்ம பசங்க கொஞ்சி விளையாடனும்
நீ சொந்தமாக கிடைக்கணும்
நீ சொன்னதெல்லாம் நடக்கணும்
நம்ம உலகம் ஒன்னு இன்று நாம் உருவாகணும்

பாடியவர்கள்  : விஜய் பிரகாஷ் - ஸ்வேதா மோகன் 

FeTNA - Toronto

திரைகடல் ஓடிச் சாதனை படைத்த தமிழர்கள்.

குரு அரவிந்தன், கனடா

வட அமெரிக்கத் தமிழ் சங்கப் பேரவை மலரில் வெளிவந்த கட்டுரை.

 

‘திரைகடல் ஓடியும் திரவியம் தேடு’ என்ற ஒளவையின் வாக்கைத் தொன்று தொட்டுத் தமிழர்கள் கடைப்பிடிக்கிறார்களோ இல்லையோ, மற்றவர்களுக்கு அறிவுரை சொல்வதற்கு அதை இப்பொழுதும் பயன்படுத்துகிறார்கள். பல தமிழர்கள் இன்று புலம் பெயர்ந்து பல நாடுகளில் வாழ்வதற்குப் பொருளாதார தேவையும், தாய் நாட்டுச் சூழ்நிலையும் ஒரு காரணமாய் இருக்கின்றது. .பூமியில் எழுபது வீதமான நிலம் தண்ணீரால் மூடப்பட்டிருக்கின்றது என்பது யாவரும் அறிந்ததே. தமிழர்கள் வாழ்ந்த, வாழும் பிரதேசங்களில் அதிகமான இடங்கள் கடலால் சூழப்பட்டிருக்கின்றன. எனவே போக்குவரத்து வசதிகள் அற்ற காலங்களில் தண்ணீரையும் போக்கு வரத்திற்குப் பயன்படுத்தலாம் என்ற எண்ணம் அவர்கள் சிந்தையில் எழுந்திருக்கிறது. எப்படி எல்லையில்லா வானத்தில் என்ன நடக்கிறது என்பது பற்றி அறிவதில் எங்கள் முன்னோரின் பார்வை திரும்பியதோ, அதேபோல கண்ணுக்குத் தெரியாத தூரத்தில் தண்ணீர்ப் பரப்புக்கு அப்பால் என்ன இருக்கிறது என்பதை அறிவதில் அன்றைய தமிழர்கள் ஆர்வம் காட்டினர். இயற்கையை இரசிக்கப் பழகிக்கொண்ட தமிழர் தமக்குக் கிடைத்த வசதிகளைக் கொண்டு தண்ணீரில் நடமாட முயற்சி செய்து பார்த்தனர். அதனால் தான் புயலில் அடிபட்டுத் தண்ணீரில் மிதந்து சென்ற மரங்கள்மீது அவர்கள் பார்வை திரும்பியது. இயற்தை தந்த பாடத்தைக் கொண்டு பெரியமரத் துண்டுகளைத் தண்ணீரில் மிதக்க வைக்க முடியும் என்பதைக் கண்டறிந்தனர். போக்குவரத்து மட்டுமல்ல, உணவுத் தேவையைப் பூர்த்தி செய்ய, கடலுணவு சேகரிப்பதற்காகவும் அவர்களுக்கு மிதவை தேவைப்பட்டது. மரக்குற்றிகளை மிதக்க வைக்க முடியும் என்ற நம்பிக்கை ஏற்படவே, அவற்றை ஒன்றோடு ஒன்றாக இணைத்து தண்ணீரில் மிதக்க விட்டுச் சாதனை படைத்தனர். அப்படிக் கட்டி மிதக்கவிடப்பட்ட மரங்களுக்குக்; கட்டுமரம் என்றும் பெயரிட்டனர். அதனால்தான் தமிழில் இருந்து இந்த கட்டுமரம் (ஊயுவுயுஆயுசுயுN) என்ற வார்த்தை ஆங்கிலத்திற்கும், அதிலிருந்து ஏனைய மொழிகளுக்கும் சென்றன. 

17ம் நூற்றாண்டளவில் ஆங்கிலத்தில் கட்டுமரம் என்ற வார்த்தை இடம் பெற்றிருக்கின்றது. 1690ல் வில்லியம் டம்பியர் என்ற கடலோடி தமிழர்களின் கட்டுமரம் பற்றித் தனது ஆங்கிலக்குறிப்பில் எழுதியுள்ளார். பல்லாயிரக் கணக்கான வருடங்களுக்கு முன்பாகவே கடற்பயணம் ஆரம்பிக்கப்பட்டதாக மேலை நாட்டு ஆவணங்கள் தெரிவிக்கின்றன. சுமேரியர், கிரேக்கர், அரேபியர், சீனர் என்று பல வெளிநாட்டவர்களும் தங்கள் வல்லமையால் கடற்பயணங்களை மேற்கொண்டு தமிழர் வாழ்ந்த பிரதேசங்களுக்கு வர்த்தக நோக்கத்தோடு வந்து சென்றனர். அதனால் தமிழர் அறிந்து வைத்திருந்த கப்பல் கட்டும் கலை மேலும் விருத்தியடைய வாய்ப்பு ஏற்பட்டது. தமிழரின் கப்பல் கட்டும் கலையைப்பற்றி நாம் முறையாக ஓரிடத்திலும் ஆவணப்படுத்தவில்லை என்பது பெரும் குறையாக இருக்கின்றது. கல்வெட்டுகள் மற்றம் வெளிநாட்டு குறிப்புக்கள் என்பவற்றுக்கூடாக இவை ஓரளவு ஆவணப்படுத்தப் பட்டாலும் அது போதுமானதாக இல்லை. தமிழரின் கப்பல் கட்டும் கலை என்பது, கப்பல் கட்டுவது, கடலோடுவது, நெடுந்தூரக் கடற்பயணம் செய்வது, கடற்றொழில் செய்வது, கடல் வணிகம் செய்வது, கப்பல்களைப் பராமரிப்பது, கப்பலோட்டிகளுக்குப் பயிற்சி அளிப்பது ஆகிய செயற்பாடுகளில் தமிழர்களின் தொழில்நுட்பத்தையும், ஈடுபாட்டையும் குறிக்கின்றது. இவை யாவும் கப்பல் கலையோடு நெருங்கிய தொடர்புடையனவாகும். கடல் சூழ்ந்த நிலப்பரப்பில் அனேக தமிழர்கள் வாழ்ந்து வந்ததால், இத்தகைய கடற் பயணங்களில் அவர்கள் நெடுங்காலமாக ஈடுபட்டு வந்ததற்கு ஆதாரங்கள் இருக்கின்றன. இவற்றை எல்லாம் முறையாகப் பதிவுசெய்வதன் மூலம், எமது எதிர்காலச் சந்ததியினர் அறிந்து கொள்ளக்கூடிய வகையில் தமிழர் கப்பல் கலையை சிறந்த முறையில் ஆவணப்படுத்த முடியும்.

தமிழர்கள் கப்பல் கட்டிய, கப்பலோட்டிய வரலாற்றை பார்ப்போமேயானால் புராதன காலம், இடைக்காலம், நவீனகாலம் என நாங்கள் எடுத்து ஆராய முடியம். புராதன குகைச் சிற்பங்கள், சுவர் ஓவியகளிலும் இருந்து இது பற்றிய விபரங்களைப் பெற்றுக் கொள்ள முடியம். இத்தகைய ஆவணங்கள் முறையாகப் பாதுகாக்கப்படமையால் அனேகமானவை அழிந்து போய்விட்டன. அதேபோல இடைக்காலம் என்பதை சோழ சாம்ராச்சிய காலமாக எடுத்துக் கொள்ளலாம். பாண்டியர் காலத் துறைமுகங்கள் பற்றிய தகவல்களும், பல்லவர் காலத்து நாணயத்தில் கப்பல் படமும் இருப்பதைக் கவனத்தில் கொள்ளலாம்.. இக்காலம் பற்றிய தகவல்கள் நிறையவே இருக்கின்றன. சோழருடைய தூரதேச கடற் பயணங்கள், அவர்களின் பலம் வாய்ந்த கடற்படை, கப்பல் கட்டும்துறை, இறங்குதுறை போன்ற விபரங்களை பழைய, சங்ககால இலக்கியங்களில் இருந்தும், கல்வெட்டுக்கள், செப்பேடுகள் போன்றவற்றில் இருந்தும் பெற்றுக் கொள்ளக்கூடியதாக இருக்கின்றன. திருவாலங்காட்டுச் செப்பேடுகள் சோழரின் கடற்படை வலிமை பற்றிக் கூறுகின்றன. இதைவிட தாலமி, பிளினி, மார்க்கோபோலோ போன்றவர்களின் குறிப்புக்கள் கவனத்தில் கொள்ளப்பட வேண்டியவை. அடுத்தாக நவீன காலக் கப்பல் கட்டும் கலை பற்றி அறிவதற்கு எங்களிடம் நிறைய ஆவணங்கள் தற்போது இருக்கின்றன. ஒரு காலத்தில் கப்பற்படையே வலிமை மிக்கதாக இருந்ததால் போத்துக்கேயர், ஒல்லாந்தர், ஸ்பானியர் பிரெஞ்சுக்காரர், ஆங்கிலேயர் என்று பலரும் தங்கள் கடற்படை வலிமையைக் கொண்டு நாடு பிடிப்பதில் தங்கள் கவனத்தைச் செலுத்தினர். 16ம் நூற்றாண்டில் இருந்து 19ம் நூற்றாண்டு வரை இவர்களின் இந்த ஆதிக்கம் கடற்பரப்பில் இருந்தது. விமானப்படை அறிமுகமாகுமுன், யாரிடம் பலம் மிக்க கப்பற்படை இருந்ததோ அவர்களே மற்றவர்களைவிட வலிமை மிக்கவர்களாகக் கணிக்கப்பட்டனர்.

கப்பற்கலையில் சோழர்கள் மிகவும் முன்னேற்றம் அடைந்தவர்களாக இருந்தார்கள். கரிகாலசோழன் 2ம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்தவன். இவனது முன்னோர்கள் கடல் கடந்து கப்பல் ஓட்டிய வரலாற்றை புறநானூறு (புறம்.66) கூறுகிறது. 5ம் நூற்றாண்டளவில் கட்டுமரம் பாவனையில் இருந்ததாகத் தெரியவருகின்றது. பிற்காலத்தில் சோழரின் கடற்படைகள் பர்மா, மலேசியா, யாவா, சுமத்திரா, லட்சதீவுகள் போன்ற கீழத்தேசங்களுக்கும், தெற்கே உள்ள இலங்கைத்தீவு, மாலைதீவு போன்ற இடங்களுக்கும் கடற்பாதை வழியாகச் சென்றதற்கான சான்றுகள் இருக்கின்றன. மலாய் தீபகற்பத்தில் உள்ள கடாரம், ஸ்ரீவிஜயம் போன்ற இடங்களைக் கைப்பற்றிதாகவும், இலங்கை முழுவதையும் சோழரின் கடற்படை கைப்பற்றித் தமது கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருந்ததாகவும் சரித்திச் சான்றுகள் கூறுகின்றன. பலம் மிக்க கடற்படையைக் கொண்டதாகவும், கடல் கடந்த பகுதிகளைத் தமது கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருந்த அரசாகவும் 10ஆம், 12ஆம் நூற்றாண்டுகளில் சோழவரசு இருந்திருக்கிறது. 

பெரும் கப்பல்களைக் கட்டி, நெடுந்தூரம் பயணம் செல்ல வளம் பெற்று இருந்த தமிழரின்; கப்பற்கலை நலிந்து போவதற்கு இந்தியாவைத் தங்கள் கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருந்த பிரித்தானியர்களால் அனுமதி மறுக்கப்பட்டதும் ஒரு காரணமாகும். கப்பல் ஓட்டிய தமிழன் என்று தமிழரின் பெருமையை உலகறியச் செய்தவர் வ.உ. சிதம்பரனார். 1906ம் ஆண்டு கப்பல் ஓட்டியே தீரவேண்டும் என்று துணிந்து நின்று செயற்ப்பட்டார். இந்திய தச்சர்களோ, பணிமனையினரோ, கொல்லரோ கப்பல்களில் வேலை செய்ய முடியாதென உத்தரவு பிறப்பிக்கப்பட்டதால், தமிழர் கப்பற்கலை மேற்கொண்டு எதுவும் செய்ய முடியாமல், ஆக்கபூர்வமான எந்த முன்னேற்றமும் இல்லாமல் நின்று போய்விட்டது. ஆனாலும் வ.உ. சிதம்பரனார் கொடை வள்ளல்களிடம் கடன் பெற்று கப்பல் ஒன்றை விலைக்கு வாங்கி கடலில் பாவனையில் விட்டார். அப்படி அவர் துணிந்து செயற்பட்டதைப் பொறுக்கமுடியாத பிரிட்டிஷ் இந்திய கம்பெனியினர் அதைத் தடுக்க முற்பட்டனர். அவரது கப்பலுக்கு வருமானம் இல்லாமற் செய்வதற்கு பல வகையாகவும் முயற்சி செய்தனர். போதாக்குறைக்கு அவரைக் கைது செய்து சிறையிலும் அடைத்தனர். 

இந்த சம்பவத்தை ஆய்வாளர் கடலோடி நரசையா அவர்கள் குறிப்பிடுமபோது, ‘1906 இல் ஆரம்பிக்கப்பட்ட வ.உ. சிதம்பரம் பிள்ளையின் சுதேசிக் கப்பல் கம்பெனி பிரிட்டிஷ் இந்தியா கம்பெனியினதும் அன்றைய காலனித்துவ அரசின் கூட்டுச் சதியினால் அழிவுற்றது. பிரிட்டிஷ் இந்தியா கம்பெனி சுதேசி கம்பெனியைவிடக் குறைவாகக் கட்டணம் விதித்து, துறைமுக அதிகாரிகளின் தயவால், சுதேசி கம்பெனி கப்பலின் முன்பே சென்று, சிதம்பரம் பிள்ளையின் கப்பலுக்கு வருமானம் இல்லாதவாறு செய்தது. மேலும், சிதம்பரம் பிள்ளையவர்களை கைது செய்தது’ (நரசய்யா, 155).

கப்பல் கட்டும் மரபில் பெரிதும் வழிவந்து ஈழத்தின் வடபகுதியில் இருக்கும் வல்வெட்டித்துறையில் 19ம் நூற்றாண்டிலும், 20ம் நூற்றாண்டிலும் பல கப்பல்கள்; கட்டப்பட்டதாக அறிய முடிகிறது. சமீபத்தில் நியூசிலாந்து பகுதியல் கண்டெடுக்க்ப்பட்ட ஒரு மணியில் தமிழ் எழுத்துப் பொறிக்கப்பட்டிருந்ததையும் இங்கே குறிப்பிடலாம். மிகப் பழைய காலத்தில் இத்தகைய வடிவத்தைக் கொண்ட மணிகள் கப்பலில் கட்டப்பட்டுப் பாவனையில் இருந்ததாகத் தெரியவருகின்றது. தமிழரின் வணிகக்கப்பல்கள் அந்தப் பகுதியில் மூழ்கியிருக்கலாம் எனவும் நம்ப இடமுண்டு.

சலங்கு எனப்படும் பாய்மரக்கப்பல்கள் இலங்கையில் வடக்குப்பக்கத்தில் உள்ள வல்வெட்டித்துறையில் உள்ள துறைமுகத்தில் ஒரு காலத்தில் பாவனையில் இருந்தன. இக்கப்பல்கள் மூன்று நான்கு பாய்மரங்களைக் கொண்டது. வாடைக்காற்றடிக்கும் காலங்களில் பாதுகாப்பக் கருதி இக்கப்பல்களை மேற்குத் திசையில் இருக்கும் புங்குடுதீவுப் பகுதியில் உள்ள ஊர்காவற்றுறைத் துறைமுகத்திற்குக் கொண்டு செல்வது வழக்கமாக இருந்தது. இதைவிட கடற்றொழிலில் ஈடுபட்டவர்களும் அப்பகுதிக்குச் சென்று தற்காலிகமாகத் தங்குவது வழக்கமாக இருந்தது. அதுமட்டுமன்றி விற்பனைக்கான உணவுப்பொருட்களையும் இக்கப்பல்கள் மூலம் அங்கே கொண்டு செல்வதுண்டு. இச்சம்பவத்தை பற்றிய விளக்கத்தை பழைமையான ஒரு நாட்டார் பாடல் தெளிவாக விளக்குகின்றது. 

வல்வெட்டித்துறைப் பாய்மரக்கப்பலில்

வந்து குவியுது பண்டமடி

வாய் நிறையத் திண்டு வெத்திலை போடலாம்

வாருங்கோ கும்மி அடியுங்கடி

வத்தை சலங்கு கட்டுமரம் தோணி

வள்ளங்கள் வந்து குவியுதடி

எத்தனை பண்டங்கள் ஏந்தி வருகுது

எல்லாமே கொள்ளை லாபமடி!

கப்பல் கட்டும் கலையில் சிறந்து விளங்கிய தமிழர்கள், அதன் வடிவத்திற்கும், பாவனைக்கும் ஏற்ப அவற்றுக்குக் குறியீட்டுப் பெயர்களைச் சூடினர். அவற்றை முறையே கட்டுமரம், நாவாய், தோணி, வத்தை, வள்ளம், மிதவை, ஓடம், தெப்பம், டிங்கி, பட்டுவா, வங்கம், அம்பி, திமில், புணை, கலம், படகு, கைப்பந்தல், வஞ்சி, நீள்மரம், மரக்கலம் என்றெல்லாம் அழைத்தனர். கப்பல் கட்டுவதற்கு ஏற்ற மரங்கள் தமிழர் வாழ்ந்த பகுதிகளிலே இருந்ததால் அந்த மரங்களையே பாவித்தனர். வேப்பமரம், இலுப்பை, நாவல், புன்னை, வெண்தேக்கு, தேக்கு போன்ற மரங்களே கப்பல் கட்டுவதற்குச் சிறந்தனவாகவும், 

பாவனைக்குரியதாகவும் இருந்தன. தண்ணீரில் நீண்ட காலத்திற்குத் தாக்குப் பிடிக்கக் கூடியனவாகவும், தமிழர் வாழ்ந்த பகுதிகளில் இலகுவில் பெறக்கூடியதாகவும் இந்த மரங்கள் இருந்தன.

சிவசுப்பிரமணிய புரவி என்பது வல்வெட்டித்துறையில் கட்டப்பட்டு 1918 ஆம் ஆண்டுவரைக்கும் சேவையில் ஈடுபட்டிருந்த கப்பலாகும். இதன் உரிமையாளர்கள் ஏரம்பமூர்த்தி, சிதம்பரப்பிள்ளை, நாகமுத்து ஆகியோர் ஆவர். இக் கப்பலில் அ. ஆறுமுகம், கு. சரவணமுத்து ஆகியோர் தண்டையல்களாக பணி புரிந்துள்ளார்கள். அன்னபூரணி என்ற பெயரைக் கொண்ட கப்பல் தமிழர்களால் வல்வெட்டித்துறையில் 1930ம் ஆண்டளவில் கட்டப்பட்டது. ஈழத்தில் வல்வெட்டித்துறையில் இருந்து ஐக்கிய அமெரிக்காவில் மசாசுசெட்சு மாநிலம் வரைக்கும பயணம் செய்த கப்பல் ஆகும். இக்கப்பலை நாகப்பசெட்டியாரிடம் இருந்து 1937 ஆம் ஆண்டளவில் அமெரிக்காரான வில்லியம் றொபின்சன் வாங்கினார். இந்தக் கப்பலைத் தமிழ் கடலோடிகள் வல்வெட்டித்துறையில் இருந்து ஓட்டிச்சென்று அமெரிக்காவில் கையளித்தனர். இது வேம்பு, இலுப்பை மரங்களைக் கொண்டு தமிழர் கப்பல் கட்டும் கலையைப் பயன்படுத்திக் கட்டப்பட்ட ஒரு பாய்க்கப்பலாகும். இதன் நீளம் 133 அடிகள் என்றும், அகலம் 19 அடி என்றும் தெரியவருகின்றது. இக்கப்பலில் புவிப்படம், திசையறிகருவி, ஆழமானி ஆகியவை மட்டுமே இருந்தன. கடலோடிகளாக கனகரெத்தினம் தம்பிப்பிள்ளை, (தண்டையல்), சின்னத்தம்பி சிதம்பரப்பிள்ளை, தாமோதிரம்பிள்ளை சபாரெத்தினம், பூரணவேலுப்பிள்ளை சுப்பிரமணியம், ஐயாத்துரை இரத்தினசாமி ஆகியோர் கடமையாற்றியதாகத் தெரியவருகின்றது. பர்வதபத்தினி என்பது வல்வெட்டித்துறையில் கடைசியாகக் கட்டப்பட்ட மூன்று பாய்மரங்களைக் கொண்ட பெரிய கப்பல் ஆகும். இது 1943 ஆம் ஆண்டு பாலசுப்பிரமணியம் என்ற கப்பல் கட்டும் கலைஞரின் மேற்பார்வையில் இந்தக் கப்பல் கட்டப்பட்டது. இதன் உரிமையாளர் சி. குமாரசாமி என்பதும் குறிப்பிடத்தக்கது.

இலங்கையின் சரித்திரத்தை எடுத்துப் பார்த்தாலும் இலங்கைக்கு இந்தியாவில் இருந்து விஜயன் வந்தபோது அவனையும் அவனது தோழர்களையும் படகில் ஏற்றி அனுப்பி வைத்ததாகத்தான் குறிப்பிடுகிறார்கள். அதாவது கட்டுமரக் காலத்தின் பின்தான் படகு கட்டும் காலம் வந்தது என்பது யாவரும் அறிந்ததே. எனவே கட்டுமரம் என்ற சொல் தமிழ் சொல்லாகையால் அதன் பாவனையாளர்களான தமிழர்கள் அந்த மண்ணில் முன்பே இருந்திருக்கிறார்கள் என்பதையும் நாம் ஓரளவு ஊகிக்க வாய்ப்புண்டு.

தமிழரின் கப்பல் கட்டும் கலையில் வியத்தகு மாற்றங்கள் சமீபத்தில் ஏற்பட்டிருந்தன. பாதுகாப்புக் காரணங்களுக்காக இவை வெளியே கொண்டு வரப்படவில்லை. முல்லைத்தீவில் உள்ள யுத்தகால பொருட்காட்சிச் சாலையில் சமீபத்தில் வைக்கப்பட்டிருந்த நீர்மூழ்கிக் கப்பல் பலரையும் அதிசயிக்க வைத்ததில் வியப்பில்லை. இதற்குக் காரணம் அவை யாவும் தமிழர்களாலே உருவாக்கப்பட்ட சிறிய ரக நீர்மூழ்கிக் கப்பல்களாகும். எந்தவித ஓசையும் இன்றித் தண்ணீருக்கடியில் சென்று தாக்குதல் நடத்தக்கூடிய நீர்மூழ்கிகள், தனி ஒரு மாலுமி அமர்ந்து விரைவாகச் செல்லக்கூடிய நீர்மூழ்கிகள் போன்றவற்றை முல்லைத் தீவு தொழிற்சாலையில் கண்டெடுத்திருக்கிறார்கள். அவற்றில் சில பாவனையில் இருந்ததாகவும் தெரிய வருகின்றது. அவையெல்லாம் தமிழனின் கைவண்ணத்தில் உருவானவையாகும். எதிரியின் கப்பல்களைத் தாக்கியழிக்கும் வல்லமை கொண்டவையாக முல்லைத்தீவ தொழிற்சாலையில் வடிவமைக்கப்பட்ட இந்த நீர்மூழ்கிக் கப்பல்கள் அமைந்திருந்தன. தமிழரின் கப்பல் கட்டும் கலையில் மிகப்பெரியதொரு மாற்றத்தை இது கொண்டு வந்திருக்கிறது. வசதிகள் இருந்தால் தமிழரின் கப்பல்கட்டும் கலை மேன்மேலும் ஆக்கபூர்வமான பாதையில் விருத்தியடையும் என்பதில் சந்தேகமே இல்லை.

உசாத்துணைகள் :

ஈழத்துப்பூராடனார். (2011). வல்வெட்டித்துறை கடலோடிகள். ரொறன்ரோ: நிப்ளக்ஸ் அச்சகம்.

பா. மீனாட்சிசுந்தரம். (2006). வரலாற்றில் வல்வெட்டித்துறை. . யாழ்ப்பாணம்: அரும்பொருள் காப்பகம்.

கடல்வழி வணிகம் – கடலோடி நரசையா (இணையத்தளம்)

நாட்டார்பாடல்: தகவல்: கலாநிதி காரை.செ.சுந்தரம்பிள்ளை, சிதம்பரக் கல்லூரி நூற்றாண்டு மலர்.

Super Singer - 4 Final

சுப்பர் சிங்கர் ஜ+னியர் - 4

ஆசை காட்டி மோசம் செய்யலாமா? 

(குரு அரவிந்தன்)

சுப்பர் சிங்கர் ஜ+னியர் - 4 இன் முடிவுகள் வெளிவந்த போது ஆசை காட்டி மோசம் செய்து விட்டார்கள் தொலைக்காட்சியினர் என்று எல்லோருமே புலம்பினார்கள். ஆனால் ஒவ்வொருவரின் புலம்பலும் வித்தியாசமானவையாக இருந்தன. ஒவ்வொருவரும் தாங்கள் எதிர்பார்த்தபடியே நடந்திருக்க வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டார்கள். ஆனால் எல்லாமே தலை கீழாக நடந்து முடிந்து விட்டது. கர்நாடகாவைச் சேர்ந்த ஸ்பூர்த்திக்கு முதலிடம் கிடைத்த போது பலரால் நம்பமுடியவில்லை. நிர்வாகத்தினர் ஏற்கனவே எடுத்த முடிவைத்தான் நடுவர்கள் சொன்னார்கள். பணம் சேகர்ப்பதற்காக வாக்கெடுப்பு நடந்ததல்லாமல் வேறு ஒன்றுக்குமல்ல. காதிலே பூ வைத்தது இம்முறை மட்டுமல்ல, அன்று தொடக்கம் இதுதான் நடக்கின்றது. இம்முறைதான் நேயர்கள் முட்டாளாக்கப்பட்டது நேயரகளுக்கே தெளிவாகப் புரிந்தது. இது ஒரு பொழுது போக்கு நிகழ்ச்சிதான், இதைப் பெரிது படுத்தக்கூடாது என்று நேயர்கள் நினைத்தாலும், இத்தனை மாதங்களாக நடுவர்களை வைத்து மிகவும் சிறப்பாக நடத்திய ஒரு நிகழ்ச்சியைக் கடைசி நேரத்தில் கோட்டை விட்டு விட்டார்கள் என்பதே பலரின் கருத்தாகவும் இருக்கின்றது. 

போட்டி என்று வந்தால் நேர்மையாக நடக்க வேண்டும் நடுவர்களின் தீர்ப்பபை ஏற்கவேண்டும். இதுதான் சரியான, நேர்மையான போட்டியாக இருக்கும். இதைத்தான் குழந்தைப் பருவத்தில் இருந்து நாம் கற்றுக் கொள்கிறோம், இதைத்தான் சிறுவர்களுக்கும் கற்றுக் கொடுக்கின்றோம். அந்த நேர்மையைத்தான் தொலைக்காட்சி நிறுவனத்தினரிடம் நேயர்களும், சிறுவர்களான போட்டியாளர்களும் எதிர்பார்த்தார்கள். 2010 ஆம் ஆண்டு நடந்த சுப்பர் சிங்கர் ஜ+னியர் - 2 இல் அதிரடியாக அஜி+த்தைத் தெரிவு செய்து எப்படி சுதப்பினார்களோ அதே தவற்றை மீண்டும் செய்ய மாட்டார்கள் என்று நேயர்கள் எதிர்பார்த்தார்கள். மீண்டும் ஒரு தவறுக்கு இடம் கொடுக்க மாட்டார்கள் என்று திரும்பத் திரும்பச் சொல்லப்பட்டது. ஆனால் நினைத்தது ஒன்று நடந்தது வேறாகி விட்டது. பொருளாதார ரீதியாகப் பார்ப்போமேயானால் தொலைக்காட்சி நிறுவனங்களுக்கு வருமானம் தான் முக்கியம் என்பதை நிலை நிறுத்தியிருக்கிறார்கள். முடிவெடுப்பது அவர்களாகையால், நேயர்களாகிய நாம் விருப்பமோ இல்லையோ அதை ஏற்றுக் கொள்ளத்தான் வேண்டும்.

ரொறன்ரோவில் நடக்கும் எனது தமிழ் வகுப்பில் சில நிமிடங்கள் அவ்வாரத்து பொது விடையங்கள் பற்றி மாணவர்களுடன் தமிழில் கலந்து உரையாடுவதுண்டு. முதல் நாள் சுப்பர் சிங்கர் முடிவுகள் வெளிவந்திருந்தன. மூன்றாம் வகுப்பு மாணவர்களிடம் அதைப்பற்றி வினாவினேன். இருவரைத் தவிர மற்றவர்கள் எல்லோரும் நிகழ்ச்சியைப் பார்த்திருந்தார்கள். சுப்பர் சிங்கர் முடிவில் அவர்களுக்குத் திருப்தியில்லை. எல்லோரையும் ஏமாற்றி விட்டார்கள் என்ற மனநிலை அவர்களிடையே உருவாகியிருப்பது அவர்களுடன் பேசியபோது என்னால் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது. ஸ்பூர்த்தி முதலாவதாகத் தெரிவு செய்யப்பட்டதை இருவர் ஏற்றுக் கொண்டார்கள் ஆனால் சில காரணங்களுக்காக அவர்கள் அந்த முடிவை விரும்பவில்லை என்று சொன்னார்கள். காரணம் கேட்டேன் ஒன்று அவர் வசதி படைத்தவர் எனவே ஹரிப்பிரியாவுக்கு அந்த வீட்டைக் கொடுத்திருக்கலாம் என்று ஒருவர் தனது எண்ணத்தை வெளிப்படுத்தினார். மற்றச் சிறுமி அவருக்கு இன்னும் வயதிருக்கின்றது, அடுத்த முறையும் பங்கு பற்றலாம் எனவே இம்முறை ஹரிப்பிரியாவிற்குக் கொடுத்திருக்கலாம் என்றார். இது இரக்கத்தால் ஏற்பட்ட மூன்றாம் வகுப்பில் தமிழ் படிக்கும் மாணவரின் மனநிலையாக இருந்தது. ஆனால் இருவரும் ஹரிப்பிரியாதான் வந்திருக்க வேண்டும் என்று விரும்பினார்கள். ஆனாலும் தெரிந்தோ தெரியாமலோ, நல்லதோ கெட்டதோ, புலம் பெயர்ந்த மண்ணில் தமிழ் லளர்ப்பதற்குத் துணை நிற்கும் தொலைக்காட்சி நிறுவனங்களுக்கு நன்றி கூறக் கடமைப்பட்டிருக்கின்றோம். இது ஒரு பாட்டுப் போட்டியாகையால், போட்டி என்று வந்துவிட்டால் திறமைக்குத்தான முதலிடம் கொடுக்க வேண்டும், நடுவர்கள் என்பவர்கள் அந்தத் துறையில் அனுபவம் பெற்றவர்கள். எனவே நடுவர்களின் தீர்ப்பு நேர்மையாக இருந்தால் அதை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும் என்பதை மாணவர்களுக்கு விளங்கப் படுத்தினேன். சிறுவர்களான அவர்களும் புரிந்து கொண்டார்கள். உங்கள் திறமையை வெளிக்கொண்டு வருவதற்கு முதலில் நீங்கள் தயாராக இருக்க வேண்டும். மேடைக்கூச்சத்தை அகற்ற வேண்டும். ‘லீடர்ஷிப்’ என்று சொல்லப்படுகின்ற தலைமைத்துவ பொறுப்பை ஏற்று அதை நல்ல முறையில் கொண்டு செல்ல வேண்டும். எம்மினத்து சிறுவர் சிறுமிகளுக்கு இதுவரை இப்படியான பொறுப்புக்களை நம் பெறோர் கொடுக்க முன்வரவில்லை என்பது பெரிய குறையாகும். ஜெசிக்காவின் பெற்றோர் இதை நடைமுறைப் படுத்துவதில் பின் நின்றிருந்தால் இன்று இசையுலகம் அறிந்த பெண்ணாக ஜெசிக்கா வந்திருக்க முடியாது என்பதை நாம் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். 

பொதுவாக சபை அறிந்து எதையும் செய்ய வேண்டும் என்பார்கள். வாக்குகளின் அடிப்படையில்தான் தெரிவு செய்கிறார்கள் என்றால், பாடல் தெரிவு செய்யும்போது மக்களுக்குப் பிடித்தமான பாடல்களைத் தெரிவு செய்ய வேண்டும். ‘உள்ளத்தில் நல்ல உள்ளம்’ என்ற பாடலை கௌதம் சுப்பர் சிங்கர் - 3 இல் தெரிவு செய்ததன் மூலம் பிரபலமானதுபோல, இந்த வருடம் ‘தமிழுக்கும் அமிழ்தென்று பெயர்’ என்ற பாரதிதாசன் பாடலைக் ஹரிப்பிரியா தெரிவு செய்து பாராட்டைப் பெற்றிருந்தார். அதே போல ‘தோல்வி நிலை என நினைத்தால்’ என்ற பாடலோடு ‘விடைகொடு எங்கள் நாடே’ என்ற கன்த்தில் முத்தமிட்டால் பாடலை கலந்து பாடியதன் மூலம் ஈழத்தமிழரின் உணர்வுகளைத் தட்டி எழுப்பியிருந்தார் ஜெசிக்கா. ‘தோல்வி நிலை என நினைத்தால்’ என்ற பாடல் முன்பு இயக்கத்தினரது வானொலியில் தினமும் ஒலிபரப்பான உணர்வுகளைத் தூண்டும் ஒரு பாடலாகும். இரண்டு பாடல்களையும் கலந்து சிறப்பாகப் பாடியதால் பலரின் பாராட்டையும் ஜெசிக்கா பெற்றிருந்தார். தமிழர்களின் உணர்வுகள் மங்கிப்போகவில்லை என்பதை இந்தப் பாடல் புலப்படுத்தியிருக்கின்றது. ‘நாம் எல்லோரும் ஒரே தமிழர்கள்தான்’ என்று நடிகர் தனுஷ் தனது சோகத்தை வெளிப்படுத்தியிருந்தார். சித்திரா, சுபா, டீடீ, போன்றவர்கள் பாடலைக் கேட்டு அழுதே விட்டார்கள். தகுந்த நேரத்தில் இந்த உணர்வுபூர்வமான பாடலைத் தெரிவு செய்திராவிட்டால் எல்லோருமே ஜெசிக்காவை ஓரம் கட்டியிருப்பார்கள்.

ஹரிப்பிரியா தந்தையை இழந்த தனது சோகத்தைச் சொன்னார். ஜெசிக்கா தாய் மண்ணை இழந்த சோகத்தைச் சொன்னார். போட்டி என்று வந்து விட்டு சோகத்தைச் சொல்லி அனுதாபம் பெற விரும்புகின்றார்களா என்று சிலர் வாதம் செய்தனர். ஹரிப்பிரியாவின் வயதிற்கு அவர் சிறந்ததொரு பாடகி என்பதை எல்லோரும் ஏற்றுக் கொள்வார்கள். ஆனால் ஹரிப்பிரியாவிற்காக, நடுவராய் இருந்த மனோ பரிந்துரை செய்ய முற்பட்டதுதான் பெரும்பாலான நேயர்களுக்குப் பிடிக்கவில்லை. அந்த விடையத்தில் மனோ சொன்னதையே சொல்லும் கிளிப்பிள்ளையாக சித்திராவும் மாறியிருந்தார். சுபா தனித்துப் போயிருந்தாலும் அவரது சொல் எடுபடவே இல்லை. திறமையின் அடிப்படையில் ஹரிப்பிரியாவிற்குப் போட்டியாக ஜெசிக்கா வரமாட்டார் என்பதை அவர்கள் தெரிந்து வைத்திருந்தார்கள். அதனால்தான் போட்டியாக வரக்கூடிய ஸ்ரீ ஷாவையும், அனுஷ்யாவையும் முற்கூட்டியே வெளியே போட்டிருந்தார்கள். பரத் கடைசிவரை ஆசை காட்டப்பட்டு ஹரிப்பிரியா போலவே ஏமாற்றப்பட்டார். 

நிர்வாகத்தின் கட்டுப்பாட்டில் நடுவர்கள் இருந்ததால் மனோ கடைசி நேரத்தில் வாயைத் திறக்கவே இல்லை. அதனால் பாவம் ஹரிப்பியாதான் ஏமாற்றப்பட்டார். இவர்களுக்கிடையிலான போட்டியில் ஸ்பூர்த்தி நோகாமல் பட்டத்தைத் தட்டிச் சென்றுவிட்டார். நடக்கவேண்டியது எல்லாம் முன்கூட்டியே திட்டமிட்டபடியே எல்லாம் நல்லபடியே நடந்தது, அனால் வாக்காளரும், முடிவெடுக்கும் நிறுவனத்தினரும் காட்சியை மாற்றி அமைத்து விட்டார்கள். இறுதிச் சுற்றில் யார்யாருக்கு எவ்வளவு வாக்குகள் கிடைத்தன என்பதைக் கூடச் சரியான முறையில் அறிவிக்கவில்லை. பல விடையங்கள் மூடிமறைக்கப்பட்டு விட்டன. அடுத்து சுப்பர் சிங்கர் - 5 நடைபெற இருக்கின்றது. இம்முறையும் வெளியில் இருந்து ஒருவரை தெரிவுசெய்வார்கள். மண்வாசனை பற்றி ஒரு பாடலைப் பாடச் சொல்வார்கள். பணப்பெட்டி தொலைபேசி அழைப்பிலே நிறைந்து விடும். அது போதும் அவர்களுக்கு. எமமவர்களுக்குச் சல்லி முட்டி குலக்கினால்தான் பிடிக்காது, காதிலே பூவைத்தால் சந்தோஷமாக ஏற்றுக் கொள்வார்கள். வாக்கெடுப்புத்தான் முடிவெடுக்கும் என்றால் எதற்கு நடுவர்கள்? நல்லகாலம் நடிகர் தனுசையும் நடுவராக வரும்படி கேட்டார்கள், அவர் பெருந்தன்மையோடு மறுத்து விட்டார்.

ஏமாற்றுவது என்பது இப்போது ஒரு கலையாகப் போய்விட்டது. பொழுது போக்கு நிகழ்ச்சிதானே, நீங்களும் ஏமாறத் தயார்ப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள். பைரசி என்ற சொல்லைத் தொலைக்காட்சியில் அடிக்கடி பாவிக்கும் தொலைக்காட்சியினர் பணம் கொடுத்துப் பார்க்கும் சந்தாதாரர்களின் நேரத்தைத் தாங்களே திருடுகிறார்கள் என்பதை ஏன் கவனத்தில் கொள்ளவில்லை?

திறமையைச் சோதிக்க நடத்தப்பட்ட போட்டியா அல்லது மக்கள் ஆதரவு யாருக்கு அதிகம் என்று பார்ப்பதற்காக நடத்தப்பட்ட போட்டியா என்பதில் எல்லோருக்குமே குழப்பம் ஏற்பட்டிருந்தது. உண்மையிலேயே திறமையின் அடிப்படையில் சிறந்த பாடகரோ அல்லது பாடகி என்று வேறாகவும், மக்கள் வாக்களித்த ஆதரவின் அடிப்படையில் அதிக ஆதரவு பெற்ற பாடகர் அல்லது பாடகி என்று வேறாகவும் இரண்டு வௌ; வேறான பரிசுகள் பகிர்ந்து கொடுக்கப்பட்டிருக்க வேண்டும். அப்படிக் கொடுக்கும்போது யாரும் ஏமாற்றம் அடைய மாட்டார்கள். இனி வருங்காலங்களில் அப்படியான திட்டங்களை நடைமுறைப் படுத்துவார்கள் என சிபார்சு செய்வோம். அதே போல இறுதி முடிவிற்கு மேலதிக நடுவர்களையும் களத்தில் இறக்கினால் தீர்ப்பு ஓரளவு நம்பகமாக இருக்க வாய்ப்புண்டு. எத்தனையோ சிரமங்களுக்கு மத்தியில் இப்படி ஒரு நிகழ்ச்சியைச் சிறப்பாக நடத்தி முடித்த தொலைக்காட்சி நிறுவனத்தினருக்கு எமது பாராட்டுக்கள். தவறு செய்வது மனித இயல்பு, அதைத் திருத்திக் கொள்வது பெருந்தன்மை அல்லவா?

Canadian Novel - Enkeai auntha Vennila

எங்கே அந்த வெண்ணிலா?

நூல் விமர்சனம்

புனைகதை வித்தகன் குரு அரவிந்தன் அவர்கள் எழுதி சென்னை மணிமேகலை பிரசுரமாக வெளிவந்த “எங்கே அந்த வெண்ணிலா?” என் கையில் கிடைத்ததும் ஆவலுடன் படிக்கத் தொடங்கினேன். வானத்தில் தோன்றும் நட்சத்திரங்கள்….. முகில் கூட்டங்கள் ….. கூடவே அழகிய பெண் முகம் வானத்தில் தோன்றிய வெண்ணிலாவாகக் கண்ணைப் பறித்தது.

எங்கே அந்த வெண்ணிலா? …………. படிக்க முன்பே யார்தான் அந்த வெண்ணிலாவாக இருக்கும் என்ற ஆவல் நெஞ்சத்தைத் தொட்டது. மிகவும் பொருத்தமான அட்டைப் படமாக இருந்தது. 

அட்டைப் படத்தைத் தாண்டி உள்ளே சென்றதும் அந்த வெண்ணிலாவின் முழுத்தோற்றம் கொண்ட சித்திரம் மேலும் வாசகர்களின் ஆவலைத் தூண்டவே செய்யும். 

புலம்பெயர்ந்து தமிழர் வாழும் மண்ணில் உள்ள யதார்த்தங்களுடன் கற்பனை சேரப் பிறந்ததுவே இந்த நாவல் என்னும் கருத்தைக் கூறும் நூலாசிரியரின் சில வாசகங்கள் அவரின் “என்னுரை” பகுதியில் இருந்தன.
இந்த நாவல் கனடா, மொன்றியலில் இருந்து வெளிவரும் “இருசு” பத்திரிகையில் தொடர்கதையாக வெளிவந்ததாகவும் அறிந்து கொண்டேன். இந்த நாவல் தொடராக வெளிவந்து கொண்டிருந்த சமகாலத்தில் வாசகர்களால் எழுதப்பட்ட குறிப்புக்களும் என் கவனத்தை ஈர்ந்து சிந்திக்க வைத்தன. அப்பொழுது என் மனதில் ஒரு வினா எழும்பியது. இந்த நாவலை முற்றாக எழுதி முடித்ததன் பின்னால் தொடர்கட்டுரையாக பிரசுரமாகியிருக்குமா அல்லது பகுதி பகுதியாக பிரசுரமாகிக்கொண்டிருக்க நாவல் எழுதி முடிக்கப்பட்டீருக்குமா என்பதே என் மனதில் எழுந்த கேள்வி. இந்த கேள்விக்கான காரணம் எனது தேடல் மட்டும்தான். இந்த கேள்விக்கான விடை எதுவாக இருந்தாலும் இந்த நாவலைப் பற்றி எனது மனதில் எழுந்த அபிப்பிராயம் மாறாது என்பதையும் உணர்ந்து கொண்டேன்.
வாழ்த்துரையில் தேவிபாலா அவர்கள் குறிப்பிட்டது போலாக “எங்கே அந்த வெண்ணிலா? தலைப்பிற்கு படிக்கத் தூண்டும் ஈர்ப்புச்சக்தி நிறையவே உள்ளது என்பதை நானும் ஏற்றுக்கொள்கின்றேன். 

மனித வாழ்வில் ஏற்படும் சிறு சம்பவங்கள் கூட பாரிய திருப்பங்களை ஏற்படுத்தி விடுகின்றன. இந்த யதார்த்தத்தைக் காட்டும் வகையில் விக்ரமினது தொலைபேசியில் அவரது காதலி மதுமிதா பதிவு செய்திருந்த தகவலுடன் நாவல் ஆரம்பமாகின்றது. ரொறன்ரோவிற்கும் நியுயோர்க்கிற்குமிடையில் ஓடித்திரியும் விக்ரம் தனது கைத்தொலைபேசியை எப்படி மறந்து நியுயோர்க் சென்றிருப்பார் என நினைக்கத் தோன்றினாலும் நடைமுறை இயல்பானதாகவே கருத வேண்டியுள்ளது. 

பதற்றத்துடன் மதுமிதா தொலைபேசியில் பதிவுசெய்த செய்தியால் கலக்கத்துடன் மதுமிதாவைத் தேடி ஓடி அறிந்த செய்தியால் குழப்பமடைந்து விரக்தியுடன் சுபாவிடம் தனது மனச்சுமையை இறக்கிவைப்பதில் இருந்து மேலும் பல கதாபாத்திரங்கள் நாவலில் புகுந்து கொள்கின்றன. இதனையடுத்து நாவலில் விறுவிறுப்புத் தன்மை மெல்ல மெல்லக் கூடுகின்றது. இனி வாசகர்கள் நாவலை வாசித்து முடிக்காமல் விடமாட்டார்கள் என்ற நிலைக்கு மிகவும் சாதுர்யமாக நூலாசிரியர் வாசகர்களை தனக்கே உரித்தான பாணியில் கட்டிப் போடுகிறார் எனலாம். 

இந்தக் கட்டத்தில் ஒரு திருப்பு முனையாக விக்ரம் நினைவில் மதுமிதா வந்து அவர்களின் கடந்த காலக்கதையை நகர்த்திச் செல்லும் விதம் மிகவும் நன்றாக உள்ளது. படங்களில் வரும் பாடல் கட்டங்கள் போல நினைவலைகள் காதல் செய்யும் பலரின் கவனத்தைக் கட்டாயம் ஈர்க்கத்தான் செய்யும். இவர்கள் காதல் விவகாரம் மதுமிதாவின் தந்தையார் புண்ணியமூர்த்தி காதில் விழுகிறது. கதையின் திசை மாறுகிறது. 

பொதுவான அம்சம் என்றாலும் நாவல் தொடர்ந்து விறுவிறுப்பாகத்தான் செல்கிறது. நாவலில் சேர்ந்து பயணிக்கும் ஏனைய பாத்திரங்களும் அவர்கள் கதைகளும் மிகவும் நன்றாகப் புனையப்பட்டுள்ளன. 
நாவலை நகர்த்திச் செல்லுவதற்குக் கையாளும் யுக்திகள் பிரமாதம். போராட்டம் நிறைந்த காதலினைச் சித்தரிப்பதாகவும் பணத்தின் மேலுள்ள ஆசை பாசத்தை மறைக்கும் இயல்பான நிலையையும் நன்கு எடுத்துக் கூறுவதாக உள்ளது இந்த நாவல். மொத்தத்தில் ஓர் அருமையான நாவல். அனைவரும் விரும்பிப் படிக்கத்தக்க ஒரு நாவல். குரு அரவிந்தன் மேலும் பல படைப்புக்களைத் தந்து சாதனை படைக்க எல்லாம் வல்ல இறைவனைப் பிரார்த்தி மனதார வாழ்த்தி விடைபெறுகின்றேன்.

- அகணி சுரேஸ்-

சுப்பர் சிங்கர் - 4 வெற்றியாளர் - Super singer-4

சுப்பர் சிங்கர் - 4  வெற்றியாளர்

(1) ஸ்பூர்த்தி - நடுவர்களால் தெரிவு செய்யப்பட்டார்

(2) ஜெசிக்கா - அதிகவாக்குகளைப் பெற்றவர்.

(3) ஹரிப்பிரியா -

மிகத் திறமையான பாடகி. அளவுக்கதிகமாக நடுவர்களால் அனுதாப அலைகளை ஏற்படுத்த முயன்றதால் வாக்காளர்களால்  எரிசலூட்டப்பட்வர். இவரது தோல்விக்கு நடுவர்களில் ஒருவரே காரணமானவர்.

Super Singer - 4 Winner

Winners

1)  Spoorthi - Spoorti is Super Singer Junior Champion

2) Jessica - More votes winner

3) Harripreya -